Aşırı, kazanılmamış övgünün tehlikeleri hakkında ebeveynlik çevrelerinde mevcut diyalogdan tamamen haberdar değilim. Ben de muhtemelen çocuğumun eleştirileri kabul etme veya herhangi bir şey için zor çalışmak için içsel motivasyonu keşfetme yeteneğini bozuyorum, ancak öyle olsun. Size Julian’ı eksiklikleri hakkında korkunç gerçeklikten korumam gerektiğini hissettiğim iki örneği göstermemi ve övgü ile boğmamı sağlayın.
Örnek 1: Sihir hevesi.
Noel için, biraz ahbap bir sihir seti aldı. Kendisini hayal ediyor, aynı zamanda akrabalarımız kadar yürüyen tatiller boyunca çok fazla zaman harcadı ve paraları kulaklarından çekti. Aynı şekilde sihir setindeki araçları hile yapmak için kullandı. Beş yaşında ve henüz eski atasözüne “Uygulama mükemmelleştiriyor” diye inanmıyor. Kulağınızdaki tekniği hakkındaki hileyi fısıldamak ve daha sonra önünüzdeki tekniği vurmak istiyor, hala yüzünüzde şaşırmış bir bakış görmeyi bekliyor. Peki, uygun yanıt nedir?
Diğer akrabaları gibi ben de ona sürpriz yüzümle sundum. Oh evet, yaptım. “Julian, bunu tam olarak nasıl yaptığınızdan oldukça açık.” Demedim.
Parmakları arasında iki madeni para tuttuğu ve bana ikiye dönüşmek üzere olduğu tek bir madeni para olduğunu söylediğinde, “Beş yaşındaki parmaklarınızın bu madeni paraları tuttuğu beceriksiz yöntemden,” demedim. Bunlardan ikisi olduğunu görebiliyorum. ”
Dedim ki, “Vay canına! Ne harika bir numara. ” Ya da belki de dedim ki, “Sihri emseniz bile sizi koşulsuz olarak seviyorum.” Fark ne?
Örnek 2: İdeal ve yanlış cevaplara sahip bir oyun
Bir hediye daha aldı: PBS’nin karakterleri olan bir oyun, büyük hayranlar olduğumuz inanılmaz derecede neden. Bu bir tür Candyland tarzı bir oyun, ancak çizdiğiniz kartlarda okuma becerileri endişeleri var. Oyuncular, endişelere düzgün bir şekilde yanıt verirlerse kartlarını tutarlar ve yanlış yanıt verirlerse onları tutmazlar. Açık olalım, bu, üç yaşından küçük gençler için, foniklerle ilgili endişelerle akademik bir oyun ve çocukların yanlış varsayımları varsa cezalandırılıyor. Bir ebeveyn veya sekiz yaşındaki bir kardeşle oynuyorlarsa, tam olarak düz bir oyun alanı değil, değil mi? Genellikle sekiz yaşında bir çocuğun “uçurtma” kelimesinin ilk mektubuna işaret edememesi mümkün müdür?
Bu yüzden, Julian’ın sırası ona “Dağın etrafında geleceği” gibi “o” dediği gibi matkapla tekerlemeli bir kelime sağlaması gerektiğinde, kesinlikle ona ideal olduğunu söyledim Kartını tutmasına izin ver. Birincisi, “o” ı bu parçaların etrafında dolaşırken, ikincisi de, bunun için onu alkışladığım gibi yaratıcı bir kafiye olduğuna inanıyordum.
“Aslında biraz farklı görünecek. Çok daha iyi bir kafiye ‘doldur’ veya ‘tepe’. Şimdi, bu kartı saklayamazsınız, bu yüzden bu noktada oyunu kazanabilmeniz pek olası değildir. ”
Eğer whiny bit orospu kadar büyürse, sadece beni suçla, tamam mı?